Zaczęłyśmy zmierzać do wspomnianego przez Virię miejsca. Przyśpieszyłyśmy. Po chwili przed nami malował się przepiękny krajobraz. Westchnęłam i zaczęłam się rozglądać. Miałam wrażenie, że ktoś nas śledzi. Viria spojrzała na mnie, zdziwiona, lecz po chwili odwróciła ode mnie wzrok.
- Pięknie tu - powiedziałam. - Byłaś tu już kiedyś?
- Tak. Mnóstwo razy. Uwielbiam to miejsce - uśmiechnęła się.
Zapadła cisza. Mój niepokój narastał.
- Viria... - zaczęłam.
- Tak? - spytała.
- Wydaje mi się, że... - nie dokończyłam, ponieważ przerwał mi jakiś hałas.
Zaraz po tym zza krzaków wyskoczył Dixit. Powalił Virię i uśmiechnął się figlarnie.
- Tu jesteś, Viria. Szukałem cię.
Viria??
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz